beroofd...
Door: karin
Blijf op de hoogte en volg Karin & Natalie
04 Oktober 2008 | Ecuador, Latacunga
Ojee, nou dit wordt nog wat met mij als ik straks die maand alleen rond moet reizen...
mijn dag begon vandaag heel goed. afgezien van dat ik weinig heb geslapen vanwege al het lawaai in de kleine straatjes van Latacunga en de slecht geisoleerde huizen (gister heb ik de bus genomen met een medeweker van de ranch naar Latacunga), is het een mooie dag vandaag en heeft Guido, medewerker van de ranch wiens familie in Latacunga woont, me een aantal markten laten zien. we zijn op een markt geweest waar ze biggen, ka1lfjes, kippen, konijnen, duiven, kavia´s etc verkopen, ik vind het eigenlijk allemaal maar zielig...maar goed, aan het einde van de dag, eet ik het ook...kavia heb ik trouwens nog niet geprobeerd. daarna naar een markt met alerlei groenten en fruit, nouja, eigenlijk kun je wel zegen dat de hele stad gevuld is met verschillende markten.
maar goed, na een kopje koffie is guido naar zijn familie gegaan en dacht ik even leuk een wat hogerop gelegen gedeelte van de stad te bezoeken om een mooi uitzicht van de stad te krijgen...had ik niet moeten doen want er liep een groepje van drie jongens achter me aan en ik was daar alleen...hebben ze me bruut van de trappen afgetrokken en me (gelukkig alleen) van mijn telefoon beroofd...ondertussen kwam ik wel in de hondenpoep terecht met mijn hoofd en trui en ligt mijn arm nu enigszins open...tja....dus... gelukkig kan ik er nog een beetje om lachen, maar ik tril nu wel nog een beetje na...heb maar even gauw een douche genomen en nu dus achter de pc om het even van me af te schrijven.
en dan is Latacunga nog wel een klein stadje waar weinig toeristen komen...Ik blijf nu dus maar in het centrum onder de mensen, zonder rugtas etc...dan maar een foto´s.
Gister heb ik echt een hele leuke dag gehad. de neef van de eigenaar zorgt voor de ranch nu de eigenaar op vakantie is en hij is echt een heel aardige man. hij vroeg me vrijdag op de ranch te blijven en ik ben dus niet naar de scool gegaan. er kwam een groep van 30 toeristen en ik ben verkleed als chakra (een veeboer in de bergen die de runderen met een lasso vangt) met de mannen te paard de toeristen tegemoet gereden, jaja,te paard!
ik was een echte attractie voor hun want ze wilden allemaal een foto van me maken ;-)
´s Middags nog een uur paardgereden en het gaat me al aardig af.Ik moet trouwens wel leren paardrijden, want er is nog een school die in de bergen is gelegen. gabriel (de eienaar van de ranche) wil dat ik ook daar naar toe ga om les te geven, maar alleen al te paard is dat een uur reizen..
Les geven valt niet mee! o, Natalie, ik wou soms dat je bij me was om te helpen! De kinderen hebben totaal geen discipline en ik moet regelmatig mijn stem verheffen. De spullen die ik mee heb genomen zijn heel nuttig wat de school heeft helemaal niets aan materiaal om Engelse les te geven.
Naast de kinderen an de school geef ik ´s middags les aan het personeel van de ranch. Zij werken immers met de toeristen, maar spreken vrijwel geen Engels.
De schooltijden verschillen van die van Nederland. de dag begint om half 8 en eindigt om half 1. 5 uur achteréén dus. Ik sta meestal om kwart over 6 op en ben rond 8 uur al zo moe dat ik meestal voor half 10 in bed lig.
Nog even voor de duidelijkheid...ik ben de enige vrijwilliger in dit project en dus alleen...wel jammmer omdat je ook niet kunt samenwerken en overleggen...soms ook wel een beetje eenzaam.
Wat wel weer leuk is dat ik goed contact heb met iedereen die op de ranch werkt en zo heeft Guido me gister meegenomen naar zijn moeder. Zij woont in het centrum van Latacnunga. Daar heb ik zijn zus (van mijn leeftijd) en broertje ontmoet en ik denk dat ik daar wel 3 uur ben geweest, de hele tijd zitten kletsen over van alles en nog wat. Zulke aardige mensen! Nu heb ik voor vanavond en morgenochtend met zijn zus afgesproken en gaan we vanavond wat drinken en morgen wordt ´mama negra´ (moet nog uitvinden wat precies geierd wordt) en gaan we samen door de stad wandelen (opluchting na wat daarnet is gebeurd...)
nou goed, dat was het geloof ik wel weer.
Jessica, gefeliciteerd met Jonna! wat leuk! ik hop dat het allemaal een beetje vlot wil verlopen! succes en geniet ervan!
Een heel dikke kus voor iedereen!
xxxxxx
mijn dag begon vandaag heel goed. afgezien van dat ik weinig heb geslapen vanwege al het lawaai in de kleine straatjes van Latacunga en de slecht geisoleerde huizen (gister heb ik de bus genomen met een medeweker van de ranch naar Latacunga), is het een mooie dag vandaag en heeft Guido, medewerker van de ranch wiens familie in Latacunga woont, me een aantal markten laten zien. we zijn op een markt geweest waar ze biggen, ka1lfjes, kippen, konijnen, duiven, kavia´s etc verkopen, ik vind het eigenlijk allemaal maar zielig...maar goed, aan het einde van de dag, eet ik het ook...kavia heb ik trouwens nog niet geprobeerd. daarna naar een markt met alerlei groenten en fruit, nouja, eigenlijk kun je wel zegen dat de hele stad gevuld is met verschillende markten.
maar goed, na een kopje koffie is guido naar zijn familie gegaan en dacht ik even leuk een wat hogerop gelegen gedeelte van de stad te bezoeken om een mooi uitzicht van de stad te krijgen...had ik niet moeten doen want er liep een groepje van drie jongens achter me aan en ik was daar alleen...hebben ze me bruut van de trappen afgetrokken en me (gelukkig alleen) van mijn telefoon beroofd...ondertussen kwam ik wel in de hondenpoep terecht met mijn hoofd en trui en ligt mijn arm nu enigszins open...tja....dus... gelukkig kan ik er nog een beetje om lachen, maar ik tril nu wel nog een beetje na...heb maar even gauw een douche genomen en nu dus achter de pc om het even van me af te schrijven.
en dan is Latacunga nog wel een klein stadje waar weinig toeristen komen...Ik blijf nu dus maar in het centrum onder de mensen, zonder rugtas etc...dan maar een foto´s.
Gister heb ik echt een hele leuke dag gehad. de neef van de eigenaar zorgt voor de ranch nu de eigenaar op vakantie is en hij is echt een heel aardige man. hij vroeg me vrijdag op de ranch te blijven en ik ben dus niet naar de scool gegaan. er kwam een groep van 30 toeristen en ik ben verkleed als chakra (een veeboer in de bergen die de runderen met een lasso vangt) met de mannen te paard de toeristen tegemoet gereden, jaja,te paard!
ik was een echte attractie voor hun want ze wilden allemaal een foto van me maken ;-)
´s Middags nog een uur paardgereden en het gaat me al aardig af.Ik moet trouwens wel leren paardrijden, want er is nog een school die in de bergen is gelegen. gabriel (de eienaar van de ranche) wil dat ik ook daar naar toe ga om les te geven, maar alleen al te paard is dat een uur reizen..
Les geven valt niet mee! o, Natalie, ik wou soms dat je bij me was om te helpen! De kinderen hebben totaal geen discipline en ik moet regelmatig mijn stem verheffen. De spullen die ik mee heb genomen zijn heel nuttig wat de school heeft helemaal niets aan materiaal om Engelse les te geven.
Naast de kinderen an de school geef ik ´s middags les aan het personeel van de ranch. Zij werken immers met de toeristen, maar spreken vrijwel geen Engels.
De schooltijden verschillen van die van Nederland. de dag begint om half 8 en eindigt om half 1. 5 uur achteréén dus. Ik sta meestal om kwart over 6 op en ben rond 8 uur al zo moe dat ik meestal voor half 10 in bed lig.
Nog even voor de duidelijkheid...ik ben de enige vrijwilliger in dit project en dus alleen...wel jammmer omdat je ook niet kunt samenwerken en overleggen...soms ook wel een beetje eenzaam.
Wat wel weer leuk is dat ik goed contact heb met iedereen die op de ranch werkt en zo heeft Guido me gister meegenomen naar zijn moeder. Zij woont in het centrum van Latacnunga. Daar heb ik zijn zus (van mijn leeftijd) en broertje ontmoet en ik denk dat ik daar wel 3 uur ben geweest, de hele tijd zitten kletsen over van alles en nog wat. Zulke aardige mensen! Nu heb ik voor vanavond en morgenochtend met zijn zus afgesproken en gaan we vanavond wat drinken en morgen wordt ´mama negra´ (moet nog uitvinden wat precies geierd wordt) en gaan we samen door de stad wandelen (opluchting na wat daarnet is gebeurd...)
nou goed, dat was het geloof ik wel weer.
Jessica, gefeliciteerd met Jonna! wat leuk! ik hop dat het allemaal een beetje vlot wil verlopen! succes en geniet ervan!
Een heel dikke kus voor iedereen!
xxxxxx
-
04 Oktober 2008 - 16:57
Connie En De Rest:
Hey lieverd wat een avontuur!! Als je als enige bent dan kun je juist leuk kontakt leggen met de echte bevolking vind ik en vond ik altijd een pre je leert meer over de mensen en gewoontes etc.
hou je taai je doet wel weer een hoop ervaring op zo.En leert ook erg lieve en leuke plaatselijke mensen kennen het verrijkt je weer toch. Zo'n mobiel is te vervangen dus dat is maar een klein iets toch.
Hou je taai, hvj Con -
04 Oktober 2008 - 17:10
Zus:
He zussie,
Zoals ik al zei, altijd je gezonde verstand gebruiken dan kan je niets gebeuren!
Je zal wel geschrokken zijn en het nu wel moeilijk vinden om dat alleen via de mail met ons te kunnen delen.
Hier heb je weer van geleerd en vanaf nu wordt het avontuur alleen maar mooier! Ik ben het eens met Connie dat je nu echt met de lokale bevolking bevriend kunt raken, wat in toeristische steden bijna onmogelijk is.
Ik denk aan je lieverd.
Succes met lesgeven en paardrijden.
Ik ben trots op je!!!
dikke kus
je zus -
04 Oktober 2008 - 19:07
Yvonne:
Lieve Karin, wat een vervelende ervaring, wel schrikken, maar het is goed afgelopen! Misschien kan je er met de familie van Guido over praten wat wel of niet kan.
Maar goed, je bent weer een ervaring wijzer, of niet een, zo te horen heel veel ervaringen wijzer!!!!Dat paardrijden lijkt mij ook leuk om te leren. Laat je niet gek maken door de kinderen, geniet van alle nieuwe dingen en goed opletten :)
Dikke knuffel,
Yvonne &co -
04 Oktober 2008 - 19:38
Papa:
Lieve Karin, een heel vervelende ervaring die je hebt meegemaakt. Je moet weten dat iedereen hier, al is het dan op grote afstand aan je denkt en met je meeleeft. Hou je vast aan de leuke dingen om je heen. Ook sterkte met je lessen. Je bent een ware pionier. Liefs papa -
04 Oktober 2008 - 21:44
Cora En Ed:
Lieve lieve Karin...zit ik me me toch ff pislink te maken over die beroving grrrrrrrr.
Met zijn drieen nog wel,lafbekken!!
Maar het is nu eenmaal zo, dat dit over de hele wereld gebeurt!!(helaas)
Gelukkig zijn er veeeeeel meer mensen goed en aardig!!
Daar richten we ons maar op.
Wat lief dat je Jessica nog feliciteert!!!
Ze zijn hier aan het kramen,is ook weer heel bijzonder!
Ga de nachtvoeding geven om 02.00 uur,kunnen Jes en Job even lekker slapen.
Denken aan je hoor!!
Liefs en dikke knuffen voor je!!!
-
05 Oktober 2008 - 07:58
Job, Jessica & Jonna:
Jemig Karin, wat kan het mannelijk geslacht toch dapper zijn op zijn tijd... Heel stoer ook in dit geval.
Gelukkig alleen je mobiel weg, maar ja het is toch weer een ervaring die je meesleept.
Lief van je dat je me ook nog feliciteert. We genieten volop, mede doordat we de eerste paar dagen bij mijn ouders kramen. Ik besef zowat de hele dag door dat dit ontzettend luxe is, een extra reden om te genieten!
Veel succes en plezier. We denken aan je.
Liefs van ons.
-
05 Oktober 2008 - 08:33
Bianca:
Hee Karin!
Tsjonge, zo maak je nog eens wat mee. Maak maar ff wat minder mee, want zo'n beroving gaat je volgens mij toch niet in de koude kleren zitten!
Fijn dat je Engelse materialen van pas komen! En ja, lesgeven is een vak apart;)
Tipje: af en toe je stem omlaag, maak een spannende toon, en daarna kun je ineens je stem dan verheffen! Dan heb je volgens mij meteen de aandacht weer!
Mams had me je bericht gestuurd, maar zal eens kijken of ik me ook zelf kan aanmelden.
Veel plezier, lekker wijffie!
Veel liefs,
Bianca -
05 Oktober 2008 - 09:29
Lotte:
jeetje, wat een verhaal zeg! ik hoop dat je je niet door dit nare gebeuren uit het veld laat slaan, maar zo te lezen niet. Ik vind het echt enorm dapper dat je in je eentje bent daar, en dan gebeurt er binnen een week zoiets! stomme gasten!
en dan ook niet die vervelend kindjes, ze zijn ook overal ter wereld hetzelfde ;-) altijd de juffies het leven zuur maken!
houd je taai, we leven met je mee! succes met de lessen en met paardrijden! dat klinkt wel heel cool!
xx -
05 Oktober 2008 - 12:46
Joost En Joke:
Hoi Kaar, Je maakt weer heel wat mee, gelukkig meer leuke dan minder leuke dingen. Hoe was het mama negra feest? een soort carnaval volgens mij. Wel fantastisch om mee te maken. je zit weer op het juiste moment op de juiste plek. ik las ergens dat Latacunga beroemd is om het mama negra festival, echt een belevenis. Fijn dat je voldoende schoolmateriaal mee hebt, hopelijk draaien de kinderen bij, is misschien uitproberen?
Wat gaaf joh, paardrijden... nog veel plezier, we denken aan je!! -
05 Oktober 2008 - 15:26
Ruben:
Wat een wervelend verhaal, Kaartje. Er zit alles in: suspense, ontspanning, ontdekking. Helemaal te gek! Maar pas goed op jezelf, want je moet nog jaren mee straks he?!
Heel veel plezier en veel sterkte met het lesgeven aan die doerakken.
Kus Ruben -
06 Oktober 2008 - 09:43
Jenny:
Hoi Karin.
Dat is toch even wat wat ik hierboven lees. Dat is dan vast gebeurd vlak nadat ik je aan de telefoon had.
Ga er aub niet meer helemaal in je eentje op uit. Ik vind het toch al niks dat je daar in je eentje zit. Wel heel goed van je hoor, maar niets voor mij. Laat dit een waarschuwing zijn.
Probeer dit te vergeten en geniet maar van alle leuke en mooie dingen.Die kindertjes gaan vanzelf wel naar je luisteren als je maar vol blijft houden.
Fijn dat je daar een leuk gezin hebt ontmoet, helemaal gezellig dat dat meisje ongeveer jouw leeftijd heeft.
Nou Karin, ik blijf je volgen.
Dikke kus ook van Dolf -
10 Oktober 2008 - 18:41
Augje:
Zo ik heb eindelijk de site gevonden. Jeetje wat een onderneming. Maar als ik het zo hoor heb je best naar je zin. Ach je hebt het ergste al achter de rug. Stoer hoor zo'n bont om je legs heen. Lijkt me leuk om je verhalen te volgen...
Dikke knuf Aug -
12 Oktober 2008 - 21:10
Maaike:
Hee tijgert,
Woeste avonturen aan het beleven lees ik zo! Leuk dat je foto's geplaatst hebt, kekke broek!
XX Maaike
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
